# include(sneha.h)

तुझी आठवण येते तेव्हा.. तुझी आठवण येते तेव्हा.. देवा एकाच मागणी तिची पापणी भरू दे माझ्या नावाचा एक तरी थेंब तिच्या नयनी तरु दे.. रात अशी ही तंद्रित पापणिहि बघ लवते आहे ह्रुदयाचे ठोके हळुवार सांगे कुणीतरी माझ्यासाठी जागत आहे तुझी आठवण येते तेव्हा तु दिलेली प्रेमपत्रे वाचत बसतो तु येणार नाहीस माहित असतं डोळे पुसुन मग स्वतःवरच हसतो.. एकही क्षण नाही जेव्हा तिची आठवण येत नसेल, असा एकतरी क्षण असेल जेव्हा ती मला आठवत असेल तू समोर असतेस तेंव्हा बोलू देत नाहीस तू समोर नसतेस तेंव्हा झोपू देत नाहीस तो ढग बघ कसा बरसण्यासाठी आतुरलाय तुझ्या चिंब गालावरुन ओघळला म्हणुन थेंबसुद्धा आनंदलाय माझ्या शब्दांना अजुन तरी काहीच अर्थ नाही. जोपर्यंत त्या गीताला तुझ्या ओठांचा स्पर्श नाही. येणारा दिवस कधीच तुझ्या आठवणीशिवाय जात नाही दिवस जरी गेला तरी तुझी आठवण जात नाही. आज सारे विसरली तू नावही न येई ओठांवर..... कसे मानू तू कधी खरे प्रेम करशील कुणावर...... तेव्हा सागर किनारी साक्षीने तू घेतल्यास किती शपथा..... किती मारल्यास मिठया तू तो चंद्र ढगात लपता........ नजरेत जर

Spring-time evenings throw the most magnificent colors in the sky. Like always, during my commute, I was thinking about you and how you wouldn't be thinking about me.  The heaviness of that emotion in my heart was slowing down its beats, while the vehicle picked up pace on the highway. The skyline drew my attention.  Like every other beautiful nature-moment that I find happiness in, I wished you were there witnessing this one as well, with me, on the same road that you and I once traveled together on.The tranquil show of color, for a brief moment led me to picture us holding hands together and watch the giant ball of amber, drown in the pinkish blue. Some alone moments in the day, yet again took  my train of thoughts to its most visited destination - you. But today was painted differently. As I was soaking in the sunset, it struck me. While the realization hit me that we would never watch a sunset together, a strong and confident voice from within spoke, audible o